ทุนการศึกษาเพื่อนักเรียนชาวเขา

ครูแบงค์เริ่มเข้าไปทำงานในพื้นที่โดยเป็นครูอาสาสอนเด็กชาวเขาเมื่อปี 2553 ณ โรงเรียนในกลุ่ม ศส. กลุ่มปัญหา 3 ประการที่ครูแบงค์พบระหว่างที่ตนเป็นครูอาสากว่าหนึ่งทศวรรษมีดังนี้ (1) นักเรียนไม่กล้าฝัน ส่วนใหญ่ไม่เคยคิดวาดฝันว่าตนอยากเป็นอะไรในอนาคต ไม่คิดว่าตนเองจะเรียนอะไรได้สูงนัก คิดว่าตนเองนั้นต้นทุนต่ำคงสู้นักเรียนในเมืองไม่ได้ การได้มีโอกาสเรียนถึง ม. 6 ที่โรงเรียนกินนอนแห่งนี้ก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว เพราะยังมีเด็กชาวเขาอีกหลายคนที่ไม่มีโอกาสมาเรียนเหมือนพวกเขาเลยด้วยซ้ำ (2) นักเรียนขาดทุนการศึกษา หลายคนมีข้อกังขาว่า แม้นเขากล้าฝัน ขยันเรียนไป และเอนท์ติด พวกเขาก็อาจจะไม่มีโอกาสเรียนได้อยู่ดีเพราะขาดทุนทรัพย์ ปัจจุบันรัฐไม่ได้ส่งเสริมให้ทุนการศึกษาในระดับอุดมศึกษา มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้ปกครองของนักเรียนชาวเขาซึ่งทำงานรับจ้างหรือเป็นเกษตรกรอยู่บนดอยจะส่งเสียให้พวกเขาได้เรียนจนจบ (3) ผู้นำโรงเรียนและครูขาดการส่งเสริมและพัฒนาอย่างมีคุณภาพ งานวิจัยบ่งชี้ว่า งบประมาณในการพัฒนาผู้นำและบุคลากรจาก ศธ. มีไม่เพียงพอ ยิ่งไปกว่านั้นหลักสูตรพัฒนาบุคลากรของ ศธ. ที่มีนั้นมีคุณภาพไม่พอต่อความต้องการของนักเรียนชาวเขาและบริบทางสังคมในพื้นที่ภาคเหนือ พันธกิจของมูลนิธิฯ: ส่งเสริมการศึกษาและพัฒนา (1) นักเรียนชาวเขาและนักเรียนด้อยโอกาสให้เป็นบุคคลต้นแบบแก่เด็กนักเรียนด้อยโอกาส (2) ครู ผู้นำโรงเรียน และบุคลากรการศึกษาที่ทำงานให้นักเรียนชาวเขาและนักเรียนด้อยโอกาสในเขตภาคเหนือ วัตถุประสงค์ของมูลนิธิฯ: (1) ส่งเสริมคุณภาพการศึกษาให้แก่นักเรียนด้อยโอกาสที่อาศัยในเขตพื้นที่ทางภาคเหนือของประเทศไทยและเด็กด้อยโอกาสทั่วไป ผ่านการให้ทุนการศึกษาและออกค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิต (2) สนับสนุนและสร้างแรงบันดาลใจ รวมทั้งเพิ่มโอกาสในการศึกต่อแก่นักเรียนด้อยโอกาส (3) พัฒนาการเรียนการสอนในและนอกโรงเรียนสำหรับเด็กด้อยโอกาสให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น (4) พัฒนาบุคลากรทางการศึกษา ได้แก่ ผู้บริหาร ครู และเจ้าหน้าที่ในโรงเรียน ซึ่งมีหน้าที่ดูแลเด็กด้อยโอกาสให้มีศักยภาพมากขึ้น รวมทั้งจัดการฝึกอบรมให้ความรู้แก่ผู้บริหาร ครู และนักเรียน กลุ่มเป้าหมาย นักเรียนชาวเขาที่ต้องการศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาแต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ในการเรียน ที่ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 59, 60, 61, 62 และโรงเรียน ศส. จิตอารีฯ