Life Hero ทุนลูกเหรียงเพื่อการศึกษาคุณภาพชีวิตเยาวชนจังหวัดชายแดนใต้2568

เพื่อแก้ไขปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพ สมาคมเด็กและเยาวชนเพื่อสันติภาพชายแดนใต้ (กลุ่มลูกเหรียง) ได้นำแนวทาง “การพัฒนาแบบองค์รวม” มาใช้ ซึ่งเป็นวิธีที่ไม่เพียงช่วยให้เด็กได้รับการศึกษา แต่ยังช่วยพัฒนา จิตใจ ทักษะชีวิต และโอกาสในอนาคต ให้พวกเขาสามารถเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง และเป็นกำลังสำคัญของสังคม 1. แนวทางแก้ไขปัญหาแบบองค์รวม แทนที่จะเน้นเฉพาะการมอบทุนการศึกษาเพียงอย่างเดียว กลุ่มลูกเหรียงใช้แนวทางที่ครอบคลุม 4 ด้านหลัก ได้แก่ 1.1 สนับสนุนทุนการศึกษาแบบต่อเนื่อง • มอบทุนการศึกษาให้กับเด็กกำพร้าและเด็กที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากเหตุการณ์ความไม่สงบ ตั้งแต่ระดับประถมศึกษา มัธยมศึกษา จนถึงอุดมศึกษา • เน้นการสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่แค่ปีต่อปี แต่จนกว่าเด็กจะสามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง • จัดหาทุนเพิ่มเติมสำหรับค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เช่น อุปกรณ์การเรียน ค่าเดินทาง และค่าที่พักสำหรับเด็กที่ต้องออกจากพื้นที่ไปศึกษาในเมืองใหญ่ 1.2 การเยียวยาทางจิตใจและการฟื้นฟูสภาพจิตใจ • จัดกิจกรรมบำบัดและฟื้นฟูจิตใจ ให้กับเด็กที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรง เช่น กิจกรรมศิลปะบำบัด ดนตรีบำบัด และการเข้าค่ายเยียวยา • สนับสนุนที่ปรึกษาทางจิตใจและนักจิตวิทยา เพื่อช่วยให้เด็กสามารถจัดการกับความเศร้าโศก ความเครียด และความเจ็บปวดจากการสูญเสีย • ส่งเสริมความรู้สึกปลอดภัยและความเป็นครอบครัว โดยให้เด็กที่เคยได้รับการช่วยเหลือมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับรุ่นน้อง 1.3 พัฒนาทักษะชีวิตและแนะแนวอาชีพ • อบรมทักษะชีวิตที่สำคัญ เช่น การบริหารจัดการเงิน ทักษะการเข้าสังคม และการสื่อสาร เพื่อให้เด็กสามารถปรับตัวกับโลกภายนอกได้ • จัดกิจกรรมแนะแนวอาชีพและฝึกอบรมทักษะวิชาชีพ เพื่อให้เด็กมีทางเลือกที่เหมาะสมกับความสามารถของตนเอง • สนับสนุนการฝึกงานและการหางานหลังจบการศึกษา โดยร่วมมือกับหน่วยงานภาครัฐและเอกชน 1.4 การมีส่วนร่วมของชุมชนและการสร้างเครือข่ายสนับสนุน • สร้างเครือข่ายระหว่างเด็ก ผู้ปกครอง และชุมชน เพื่อให้การดูแลและสนับสนุนเด็กเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง • ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของภาคประชาสังคม เช่น การรับอาสาสมัครมาช่วยเป็นพี่เลี้ยงและที่ปรึกษาให้กับเด็ก • รณรงค์ให้สังคมเข้าใจปัญหาของเด็กในพื้นที่ความขัดแย้ง เพื่อให้เกิดความเห็นใจและสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง

2. ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น การดำเนินโครงการโดยใช้แนวทางนี้ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนในหลายด้าน ได้แก่ 2.1 เด็กได้รับโอกาสทางการศึกษาอย่างแท้จริง • เด็กที่เคยถูกบังคับให้ออกจากโรงเรียน สามารถเรียนต่อได้จนจบมหาวิทยาลัย และมีโอกาสในการสร้างชีวิตที่มั่นคง • ปัจจุบันมีเด็กที่จบจากโครงการไปแล้วกว่า 48 คน ที่สามารถประกอบอาชีพในสาขาที่ตนเองฝัน เช่น พยาบาล ครู นักพัฒนาสังคม ตำรวจ เชฟ และเจ้าหน้าที่องค์กรช่วยเหลือเด็ก • เด็กที่เคยเป็นผู้รับความช่วยเหลือ เติบโตขึ้นมาเป็นผู้ให้ โดยกลับมาช่วยเหลือเด็กในรุ่นถัดไป 2.2 การเยียวยาจิตใจทำให้เด็กเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง • เด็กที่เคยมีความเครียดและภาวะซึมเศร้า สามารถกลับมามีรอยยิ้มและความหวังในชีวิตอีกครั้ง • เด็กหลายคนที่เคยรู้สึกโดดเดี่ยว เริ่มสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อน ๆ และกลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่อบอุ่น • ลดความเสี่ยงของเด็กที่จะ ถูกชักจูงเข้าสู่ขบวนการความรุนแรง เนื่องจากพวกเขามีที่พึ่งและเห็นคุณค่าในตัวเอง 2.3 เด็กมีทักษะชีวิตและสามารถพึ่งพาตัวเองได้ • เด็กที่ได้รับการแนะแนวอาชีพ สามารถเลือกเส้นทางที่เหมาะสมกับตนเอง และมีงานทำหลังเรียนจบ • หลายคนสามารถช่วยเหลือครอบครัว ทำให้ฐานะความเป็นอยู่ของครอบครัวดีขึ้น • มีเครือข่ายพี่เลี้ยงและที่ปรึกษา ที่ช่วยให้เด็กสามารถปรึกษาและขอความช่วยเหลือได้แม้จบการศึกษาไปแล้ว

3. ความแตกต่างจากการทำงานของหน่วยงานอื่น การช่วยเหลือเด็กที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงในจังหวัดชายแดนใต้ ไม่ใช่แค่การให้ทุนการศึกษา แต่ต้องเป็นกระบวนการพัฒนาที่ต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ กลุ่มลูกเหรียงแตกต่างจากหน่วยงานอื่น ดังนี้ 3.1 การให้ความสำคัญกับการเยียวยาทางจิตใจควบคู่ไปกับการศึกษา • หน่วยงานบางแห่งอาจมอบทุนการศึกษาเพียงอย่างเดียว แต่ กลุ่มลูกเหรียงให้ความสำคัญกับการฟื้นฟูจิตใจของเด็กด้วย เพราะเชื่อว่าหากเด็กไม่ได้รับการเยียวยาทางจิตใจ พวกเขาอาจไม่มีแรงผลักดันในการเรียนต่อ 3.2 การสนับสนุนแบบระยะยาว ไม่ใช่เพียงครั้งเดียว • หน่วยงานบางแห่งอาจให้ทุนการศึกษาเพียงปีต่อปี แต่ กลุ่มลูกเหรียงสนับสนุนเด็กจนกว่าจะสามารถดูแลตัวเองได้ 3.3 การสร้างเครือข่ายที่ช่วยเหลือกันเอง • นอกจากองค์กรจะช่วยเหลือเด็กโดยตรงแล้ว เด็กที่เคยได้รับความช่วยเหลือยังกลับมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับรุ่นน้อง ทำให้เกิดความช่วยเหลือที่ต่อเนื่องและยั่งยืน